epifit (język polski) edytuj

 
epifit (1.1)
wymowa:
IPA[ɛˈpʲifʲit], AS[epʹifʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. roślina nie będąca pasożytem, która rośnie na innej roślinie służącej jej jako podpora; zob. też epifit w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) By ułatwić rozwój na podporze i nie ulec spłukaniu, diaspory epifitów cechują się zwykle szybkim rozwojem korzeni, ewentualnie posiadają urządzenia czepne lub wydzielają lepki śluz.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) epifity detrytusowe / korowe / przygodne
synonimy:
(1.1) porośle
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hemiepifit mrz, holoepifit mrz, semiepifit mrz
przym. epifityczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἐπιφύτον < gr. ἐπί + φυτόν
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: