elf
elf (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskoosobowy[1]
- (1.1) istota fantastyczna; zob. też elf (fantastyka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik elf elfy / elfowie dopełniacz elfa elfów celownik elfowi elfom biernik elfa elfy / elfów narzędnik elfem elfami miejscownik elfie elfach wołacz elfie elfy / elfowie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) elf
- baskijski: (1.1) elfo
- duński: (1.1) elver w
- esperanto: (1.1) elfo
- francuski: (1.1) elfe m
- hiszpański: (1.1) elfo m
- islandzki: (1.1) álfur m, elfur ż
- jidysz: (1.1) שרעטל n (szretl)
- kataloński: (1.1) elf m
- niemiecki: (1.1) Elf m
- rosyjski: (1.1) эльф m
- słowacki: (1.1) elf m
- szwedzki: (1.1) älva w
- włoski: (1.1) elfo m
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ H. Ibsen: Nora
elf (język afrykanerski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) jedenaście, 11
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz afrykanerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
elf (język angielski) edytuj
- wymowa:
- enPR: ĕlf, IPA: /ɛlf/, SAMPA: /EIf/
- wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) elf
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
elf (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) elf
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik elf elfové dopełniacz elfa elfů celownik elfovi / elfu elfům biernik elfa elfy wołacz elfe elfové miejscownik elfovi / elfu elfech narzędnik elfem elfy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
elf (język kataloński) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) elf
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
elf (język maltański) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
elf (język niderlandzki) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
liczebnik
- (1.1) jedenaście
rzeczownik, rodzaj męski i żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
elf (język niemiecki) edytuj
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) jedenaście, 11
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Elfchen n
- licz. porz. elfter
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródła:
elf (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik elf elfovia dopełniacz elfa elfov celownik elfovi elfom biernik elfa elfov miejscownik elfovi elfoch narzędnik elfom elfmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „elf” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.