elastyczność (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɛlaˈstɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS[elastyčność], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co elastyczne
(1.2) książk. przen. łatwość przystosowania się do nowych warunków, do nowej sytuacji[1]
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.1) Nowy materiał łączy w sobie elastyczność i wytrzymałość.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciągliwość, rozciągliwość
(1.2) plastyczność
antonimy:
(1.1) sztywność, nieelastyczność
(1.2) nieelastyczność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uelastycznienie n, elastyna ż, elaston m, elastil m
przym. elastyczny
przysł. elastycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „elastyczność” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.