ekstaza
ekstaza (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) psych. stan zachwytu o charakterze majaczeniowym, często mający treść lub zabarwienie religijne; stan oderwania od rzeczywistości; zob. też ekstaza w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik ekstaza dopełniacz ekstazy celownik ekstazie biernik ekstazę narzędnik ekstazą miejscownik ekstazie wołacz ekstazo
- przykłady:
- (1.1) Gdy piosenkarka zaczęła śpiewać, publiczność wręcz wpadła w ekstazę.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ekscytowanie n, ecstasy n, ekstatyczność ż
- czas. ekscytować ndk.
- przym. ekstatyczny
- przysł. ekstatycznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ecstasy
- baskijski: (1.1) estasi
- białoruski: (1.1) экстаз m
- bułgarski: (1.1) екстаз m
- duński: (1.1) ekstase w
- francuski: (1.1) extase ż
- hiszpański: (1.1) éxtasis m
- nowogrecki: (1.1) έκσταση ż
- rosyjski: (1.1) экстаз m
- słoweński: (1.1) ekstaza ż
- ukraiński: (1.1) екстаз m, екстаза ż
- włoski: (1.1) estasi
- źródła:
- ↑ Stanisław Makowski, Romantyzm, WSiP, Warszawa 1995, s. 510.
ekstaza (język słoweński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ekstatičnost ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: