eksperyment (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɛkspɛˈrɨ̃mɛ̃nt], AS[ekspermẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pierwsza realizacja świeżego, nowatorskiego pomysłu, planu
(1.2) nauk. doświadczenie naukowe przeprowadzone w celu zbadania jakiegoś zjawiska[1]; zob. też eksperyment w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jego eksperyment filmowy się nie powiódł.
(1.2) Eksperymenty wykonuje się w celu potwierdzenia lub sfalsyfikowania określonej teorii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) próba, test
(1.2) doświadczenie, badanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eksperymentatorstwo n, eksperymentator m, eksperymentatorka ż, eksperymentalizm m, eksperymentalista m, eksperymentalistka ż, eksperymentowanie n
zdrobn. eksperymencik m
czas. eksperymentować ndk., poeksperymentować dk., zaeksperymetować dk., przeeksperymentować dk.
przym. eksperymentalny, eksperymentatorski
przysł. eksperymentalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) łac. experimentum[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „eksperyment” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „eksperyment” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.