dziadkowie

dziadkowie (język polski)

wymowa:

IPA: [ʥ̑atˈkɔvʲjɛ], AS: [ʒ́atkovʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pot. rodzice rodziców; babcia i dziadek

(1.2) lm zob. dziadek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	dziadkowie
dopełniacz	dziadków
celownik	dziadkom
biernik	dziadków
narzędnik	dziadkami
miejscownik	dziadkach
wołacz	dziadkowie

przykłady:

(1.1) Mama wspominała, jak dziadkowie nie chcieli zgodzić się na jej ślub z tatą.

(1.2) W czasie rodzinnego obiadu dziadkowie rozmawiali o polityce, a babcie o szydełkowaniu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziadek mos, dziaduś mos, dziadzia mos, dziadzio mos, dziaders mzw/mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) grandparents
• bułgarski: (1.1) баба и дядо, дядо и баба
• esperanto: (1.1) geavoj
• hiszpański: (1.1) abuelos m lm
• ido: (1.1) geavi
• interlingua: (1.1) granparentes
• jidysz: (1.1) זיידע־באָבע lm (zejde-bobe)
• niemiecki: (1.1) Großeltern lm
• norweski (bokmål): (1.1) besteforeldre
• rosyjski: (1.1) бабушка и дедушка
• szwedzki: (1.1) farföräldrar lm, morföräldrar lm

źródła: