dziąsło

dziąsło (język polski)

dziąsło (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈʥ̑ɔ̃w̃swɔ], AS: [ʒ́õũ̯su̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. zgrubiała tkanka osłaniająca zęby; zob. też dziąsło w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziąsło	dziąsła
dopełniacz	dziąsła	dziąseł
celownik	dziąsłu	dziąsłom
biernik	dziąsło	dziąsła
narzędnik	dziąsłem	dziąsłami
miejscownik	dziąśle	dziąsłach
wołacz	dziąsło	dziąsła

przykłady:

(1.1) Zbyt energiczne szczotkowanie zębów może spowodować krwawienie dziąseł.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) st.pol. dąsno

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dziąsłowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gum, gingiva
• arabski: (1.1) لثة ż
• baskijski: (1.1) oi
• białoruski: (1.1) дзясна ż
• bułgarski: (1.1) венец m
• czeski: (1.1) dáseň ż
• duński: (1.1) tandkød n
• francuski: (1.1) gencive
• hiszpański: (1.1) encía ż
• interlingua: (1.1) gingiva, alveolo
• islandzki: (1.1) tannhold n
• jidysz: (1.1) יאַסלע ż (jasle), ציינפֿלייש n (cejnflejsz)
• kataloński: (1.1) geniva ż
• niemiecki: (1.1) Zahnfleisch n
• norweski (bokmål): (1.1) tannkjøtt n
• nowogrecki: (1.1) ούλο n
• rosyjski: (1.1) десна
• slovio: (1.1) desna (десна)
• słowacki: (1.1) ďasno
• szwedzki: (1.1) tandkött n
• turecki: (1.1) dişeti
• tuvalu: (1.1) kalenifo
• ukraiński: (1.1) ясна
• węgierski: (1.1) íny, fogíny, foghús
• włoski: (1.1) gengiva

źródła: