dywiz (język polski) edytuj

-
dywiz (1.1)
wymowa:
IPA[ˈdɨvʲis], AS[dyvʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) druk. znak graficzny w postaci krótkiej poziomej kreski biegnącej na wysokości średniej linii pisma lub nieco poniżej tej linii; stosowany przy dzieleniu wyrazu między wierszami oraz przy łączeniu wyrazów wieloczłonowych; zob. też dywiz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nazwiska o dwóch członach równorzędnych trzeba pisać z dywizem[2].
(1.1) W dawnych drukach różnie oznaczano dzielenie wyrazów, ale obecny stan jest taki, że kreskę podziałową stawia się na końcu wiersza, a ponawia na początku następnego tylko wtedy, gdy wyraz złożony, zapisywany z dywizem, został podzielony w miejscu dywizu[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łącznik, kreseczka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Divis[1]
uwagi:
(1.1) nie mylić z myślnikiem
(1.1) zobacz też: łącznik dywiz półpauza minus pauza myślnik
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Znaki typograficzne i interpunkcyjne
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Porada „Nazwiska o dwóch członach równorzędnych trzeba pisać z dywizem” w: Poradnia językowa PWN.
  3.   Porada „Nowa zasada dzielenia wyrazów w piśmie?” w: Poradnia językowa PWN.