dygnitarz
dygnitarz (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś piastujący wysoki urząd
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dygnitarz dygnitarze dopełniacz dygnitarza dygnitarzy / dygnitarzów[1] celownik dygnitarzowi dygnitarzom biernik dygnitarza dygnitarzy / dygnitarzów[1] narzędnik dygnitarzem dygnitarzami miejscownik dygnitarzu dygnitarzach wołacz dygnitarzu dygnitarze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dostojnik, notabl, prominent, VIP; pot. gruba ryba, figura, oficjel, rekin, szyszka, szycha, ważniak; przest. oficjał
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dygnitariat m, dygnitarstwo n, dygnitarzówna ż, dygnitarzowa ż
- zgrub. dygnitarzyna m
- forma żeńska dygnitarka ż
- przym. dygnitarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Dignitar, wł. dignitario, od łac. dignitas (dostojeństwo)[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dignitary
- esperanto: (1.1) altrangulo, altulo
- francuski: (1.1) dignitaire m
- hiszpański: (1.1) dignatario m
- interlingua: (1.1) dignitario
- niemiecki: (1.1) Würdenträger m
- rosyjski: (1.1) сановник m
- włoski: (1.1) dignitario
- źródła:
