dwakroć

dwakroć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) przest. dziś książk. dwa razy

liczebnik główny

(2.1) przest. o pieniądzach dwieście tysięcy

odmiana:

(1.1) nieodm.

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	mos dwukroć / nmos dwakroć
dopełniacz	dwukroć
celownik	dwukroć
biernik	mos dwukroć / nmos dwakroć
narzędnik	dwukroć / rzad. dwomakroć
miejscownik	dwukroć
wołacz	mos dwukroć / nmos dwakroć

przykłady:

(1.1) I nabiorą złota, i hiacyntu, i szarłatu, i karmazynu dwakroć farbowanego, i bisioru.

(1.1) Witaj Jezu nam zjawiony, / Witaj dwakroć narodzony, / Raz z Ojca przed wieków wiekiem, / A teraz z matki człowiekiem.

(2.1) Majątek pana w dobrach i gotowiźnie wynosił dwakroć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dwukrotnie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwukrotność ż

przym. dwukrotny

przysł. dwukrotnie, podwójnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dwa + -kroć

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dwukrotnie

źródła: