dowieść (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
homofon: dowieźć
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. dowodzić)

(1.1) aspekt dokonany od: dowodzić
odmiana:
przykłady:
(1.1) Docent ośmieszył się opublikowaniem hipotezy, której fałszu potrafi dowieść każdy student fizyki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dowód mrz, dowodzik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dowodzić
źródła: