dokarmiać (język polski) edytuj

 
chłopiec dokarmia (1.1) papugę
wymowa:
IPA[dɔˈkarmʲjäʨ̑], AS[dokarmʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) sporadycznie zaopatrywać kogoś w żywność, dostarczać komuś żywność
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Ostatnio dokarmiałem zwierzęta w lesie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dokarmianie n, pokarm mrz, karmienie n, karmiciel ż, karmicielka ż
czas. karmić, pokarmić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: