dokładać (język polski) edytuj

 
mężczyzna dokłada (1.1) ciężar
wymowa:
IPA[dɔˈkwadaʨ̑], AS[doku̯adać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. dołożyć)

(1.1) kłaść, dodawać coś do czegoś, co już jest
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Rodzice więc z ulgą dokładali Dodo każdego miesiąca czterysta złotych, żeby tylko brat mógł spokojnie zdawać maturę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dokładanie n, dokładka ż
czas. kłaść
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dawid Bieńkowski, Nic, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.