dojeść (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈdɔjɛ̇ɕʨ̑], AS[doi ̯ėść], zjawiska fonetyczne: podw. art. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. dojadać)

(1.1) aspekt dokonany od: dojadać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie dospał, nie dojadł, zarabiał marnie, ale czuł się potrzebny[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dojedzenie n
czas. jeść
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dojadać
źródła:
  1. R.Nadaj, Tygodnik Ciechanowski, 18/04/2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.