disdain (język angielski) edytuj

wymowa:
enPR: dĭs-dān', IPA/dɪsˈdeɪn/, X-SAMPA: /dIs"deIn/
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pogarda

czasownik

(2.1) gardzić, pogardzać
(2.2) lekceważyć
odmiana:
przykłady:
(1.1) She immediately sensed his disdain.Natychmiast wyczuła jego pogardę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) contempt
(2.1) despise
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. disdainful
przysł. disdainfully
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: