demonolatria

demonolatria (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɛ̃mɔ̃nɔˈlatrʲja], AS: [dẽmõnolatrʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) czczenie demonów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	demonolatria
dopełniacz	demonolatrii
celownik	demonolatrii
biernik	demonolatrię
narzędnik	demonolatrią
miejscownik	demonolatrii
wołacz	demonolatrio

przykłady:

(1.1) Owego Żyda skazano za demonolatrię, do czego on też się przyznał.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. demonolatra m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) demonolatry
• interlingua: (1.1) demonolatria

źródła:

demonolatria (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) demonolatria

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: