dekorować (język polski) edytuj

 
cukiernik dekoruje (1.1) tort
 
prezydent dekoruje (1.2) orderem
wymowa:
IPA[ˌdɛkɔˈrɔvaʨ̑], AS[dekorovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) upiększać coś, dodawać dekoracje
(1.2) przypinać odznaczenie, order lub odznakę
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) A jak nakazuje tradycja, w maju dekorowana jest papierowymi kwiatami[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) upiększać, adornować, ozdabiać
(1.2) odznaczać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dekoracja ż, dekor m, dekoratorstwo n, dekoratornia ż, dekorator m, dekoratorka ż, dekoracyjność ż, dekoratywność ż, dekorowanie ż, udekorowanie n
czas. udekorować dk.
przym. dekoratorski, dekoracyjny
przysł. dekoracyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jolanta Flach, Wśród zabudowań Zawoi, „Tygodnik Podhalański”, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.