defekacja (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˌdɛfɛˈkaʦ̑ʲja], AS[defekacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fizj. wydalanie kału; zob. też defekacja (medycyna) w Wikipedii
(1.2) oczyszczanie soku z buraków cukrowych; zob. też defekacja (cukrownictwo) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W procesie defekacji następuje wydalenie niestrawionych resztek pokarmu z organizmu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wypróżnianie; pot. wulg. sranie
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wydalanie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. defekować ndk.
przym. defekacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. defaecatio
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „defekacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.