daremny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[daˈrɛ̃mnɨ], AS[darmny], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niedający żadnych wyników[1]
(1.2) daw. bezpłatny, nieodpłatny[2]
(1.3) daw. bez przyczyny, nieuzasadniony[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Daremne żalepróżny trud, / Bezsilne złorzeczenia! / Przeżytych kształtów żaden cud / Nie wróci do istnienia[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) daremny żal / płacz / wysiłek/…
synonimy:
(1.1) bezcelowy, bezowocny, bezpłodny, bezproduktywny, bezskuteczny, czczy, nadaremny, nieskuteczny, płonny, próżny, syzyfowy
antonimy:
(1.1) skuteczny
hiperonimy:
(1.1) niepotrzebny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. darmówka ż, daremność ż, daremnik mos, daremniak mos
czas. udaremnić dk., udaremniać ndk.
przym. nadaremny
przysł. daremnie, nadaremno, darem
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *darъmьnъbezpłatny, bezużyteczny, bezwartościowy[4]
por. darmo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „daremny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 426.
  3. Adam Asnyk, Daremne żale.
  4.   Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.