Podobna pisownia Podobna pisownia: dzińdżindžindžinn

dżinn (język polski) edytuj

wymowa:
‹dżin›, IPA[ʤ̑ʲĩn], AS[ǯʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mit. arab. według pogańskich, przedislamskich wierzeń staroarabskich: istota o nadnaturalnej potędze, powstała z ognia (lecz mogąca przyjmować dowolną postać), mająca wpływ na losy ludzi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Obok treści zaczerpniętych z chrześcijaństwa, a szczególnie z judaizmu, w Koranie widać powiązanie z pogańskimi wierzeniami Arabów, o czym świadczy wiara w dżinny.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. dżin
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dżin m
związki frazeologiczne:
etymologia:
arab. جن
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „dżinn a. dżin” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 229.
  2. 2,0 2,1 2,2   Hasło „dżinn” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. duszpasterstwo.org, Koran i nauka islamu