czoło (język polski) edytuj

 
czoło (1.1)
 
czoło (1.2) procesji
 
czoło (1.2) pociągu
wymowa:
?/i, IPA[ˈʧ̑ɔwɔ], ASou̯o]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. część głowy nad brwiami i pomiędzy skrońmi
(1.2) początek, przednia część czegoś rozciągniętego
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
(1.1) Mój tato ma wysokie czoło.
(1.2) Lance Armstrong wysuwa się na czoło peletonu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) czoło debilamarsowe czołomyślące czołowytarte czoło
(1.2) czoło peletonu / pochodu / procesji / marszu • czoło lądolodu / lodowca / osuwiska / falina czele
synonimy:
(1.2) początek, awangarda
antonimy:
(1.2) ogon, ariergarda
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czołówka ż, czelność ż, czołowanie n
zdrobn. czółko n
czas. czołować ndk.
przym. czołowy, czelny
przysł. czołowo
wykrz. czołem
związki frazeologiczne:
bić czołemchodzić z podniesionym czołem / z podniesionym czołemchylić czołamieć miedziane czołomieć wypisane na czolena czelepukać się w czołostać na czelestawiać czoła / stawić czołow pocie czoła
etymologia:
prasł. čelo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: