cymbał

cymbał (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. głos w organach

(1.2) daw. muz. dzwon zegarowy

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pogard. głupiec

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cymbał	cymbały
dopełniacz	cymbału	cymbałów
celownik	cymbałowi	cymbałom
biernik	cymbał	cymbały
narzędnik	cymbałem	cymbałami
miejscownik	cymbale	cymbałach
wołacz	cymbale	cymbały

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cymbał	cymbały
dopełniacz	cymbała	cymbałów
celownik	cymbałowi	cymbałom
biernik	cymbała	cymbałów
narzędnik	cymbałem	cymbałami
miejscownik	cymbale	cymbałach
wołacz	cymbale	cymbały
ndepr. M. i W. lm: (ci) cymbałowie

przykłady:

(1.1) Ewenementem, niemającym miejsca w żadnej innej epoce, jest cymbał niestrojony, zwany polskim, którego pojedyncza piszczałka składała się z nogi i włożonych do niej niestrojonych piszczałek, najczęściej sześciu.

(2.1) Nie będę cymbałowi dziesięć razy tłumaczył.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) głupek, osioł, muł, idiota, kretyn, głąb, niedorozwój, baran, bałwan, błazen, bęcwał, cep, ciołek, kapuściana głowa, matoł, półgłupek, półgłówek, tępak, jełop, tłumok, wariat, dupek, cwel, ciućmok, imbecyl, kiep, dureń, burak, łeb, pierdoła, sierota, debil, fiut

antonimy:

(2.1) mądrala, geniusz, wykształcony

hiperonimy:

(1.1) głos

(1.2) dzwon

(2.1) osoba

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cymbałki lm nmos, cymbały lm nmos, cymbalista mos, cymbalistka ż

zdrobn. cymbałek mrz

przym. cymbałowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cymbalum

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (2.1) асталоп m, ёлупень m, ёлуп m
• łaciński: (1.2) cymbalum n
• włoski: (2.1) alocco m, sprovveduto m, tontolone m

źródła: