coraggio

coraggio (język włoski)

wymowa:

IPA: /ko.'rad.ʤo/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) odwaga, dzielność, śmiałość

(1.2) pogard. bezczelność, czelność, tupet

wykrzyknik

(2.1) odwagi!, śmiało!

(2.2) głowa do góry!

odmiana:

(1.1-2) lp coraggio; lm coraggi

przykłady:

(1.1) Vorrei, ma non ho il coraggio. → Chciałbym, ale nie mam odwagi.

(1.2) Dopo ciò che ha fatto, ha ancora il coraggio di dichiararsi nostro amico. → Po tym, co zrobił, ma jeszcze czelność uważać siebie za naszego przyjaciela.

(2.1) Su, coraggio, parla! → No, śmiało, mów!

(2.2) Coraggio, non piangere! → Głowa do góry! Nie płacz!

składnia:

kolokacje:

(1.1) coraggio civile → odwaga cywilna • avere il coraggio di fare qualcosa → mieć odwagę zrobić coś • fare / dare coraggio a qualcuno → dodać komuś odwagi • farsi / darsi coraggio → nabrać odwagi

synonimy:

(1.1) animo, ardimento, ardire, audacia, decisione, intrepidezza, prodezza, sangue freddo, valore

(1.2) arroganza, impertinenza, improntitudine, impudenza, insolenza, sfacciataggine, sfrontatezza, spavalderia, spudoratezza

antonimy:

(1.1) codardia, paura, pavidità, pusillanimità, timore, vigliaccheria, viltà

(1.2) discrezione, riguardo, riserbo, rispetto, ritrosia

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. incoraggiamento m, incoraggiatore m, scoraggiamento m

czas. incoraggiare, incoraggiarsi, scoraggiare, scoraggiarsi

przym. coraggioso, incoraggiante, incoraggiatore, scoraggiabile, scoraggiante, scoraggiato

przysł. coraggiosamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

prow. coratge < st.franc. corage < łac. *coratĭcum < łac. cor

uwagi:

źródła: