consolateur (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA[kɔ̃.sɔ.la.tœʁ]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pocieszyciel

przymiotnik

(2.1) niosący pociechę
odmiana:
(1.1) lp consolateur; lm consolateurs
(2.1) lp consolateur m, consolatrice ż; lm consolateurs m, consolatrices ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. consolatrice ż, consolation ż, console ż
czas. consoler
przym. consolant, consolatoire
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. consolator[1]
uwagi:
źródła: