ciemny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˈʨ̑ɛ̃mnɨ], ASmny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) nieoświetlony lub słabo doświetlony
(1.2) o kolorze: zbliżony do czarnego
(1.3) o przedmiocie: mający kolor zbliżony do czarnego
(1.4) o kolorze: intensywny, nasycony
(1.5) o przedmiocie: mający intensywny, nasycony kolor
(1.6) o cerze: mająca odcień między jasną a czarną; opalona, ogorzała, śniada
(1.7) o głosie: mający niską barwę
(1.8) pot. wątpliwy, nie wzbudzający zaufania
(1.9) pot. zacofany, nieświadomy, pozbawiony wiedzy
(1.10) nieodgadniony, niedocieczony, nieznany
(1.11) trudny do zrozumienia
(1.12) smutny, pesymistyczny
(1.13) gw. (Kraków) niewidomy[1]
odmiana:
(1.1-12)
przykłady:
(1.1) Justynie bardzo do twarzy w ciemnej zieleni.
składnia:
kolokacje:
(1.1) półciemny
synonimy:
(1.8) mroczny
(1.9) niewykształcony, obskurancki, zacofany
antonimy:
(1.1) jasny
(1.6) blady
(1.9) postępowy, światły
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciemnota ż, ciemność ż, ciemniak m, ciemniaczka ż, ciemnia ż, ciemnica ż, ściema ż, zaćmienie n, ćma ż, Ciemniak mrz, ciemno n
przym. ściemniony, ciemniutki, ćmy
przysł. ciemno, ćma
czas. ściemniać, ściemnić, zaciemnić, zaciemniać
tem. słow. ciemno-
związki frazeologiczne:
ciemny jak tabaka w rogułotr spod ciemnej gwiazdytyp spod ciemnej gwiazdy
etymologia:
słowiańskie *temen
uwagi:
tłumaczenia:
(1.13) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: niewidomy, ślepy
źródła:
  1. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 256.