chwyt (język polski) edytuj

 
chwyt (1.1)
 
chwyt (1.2)
 
chwyt (1.4)
wymowa:
IPA[xfɨt], AS[χfyt], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czynność chwycenia czegoś ręką lub narzędziem[1]
(1.2) sport. pewien określony sposób uchwycenia przeciwnika w walce wręcz[1]
(1.3) med. pewien określony sposób uchwycenia osoby ratowanej
(1.4) muz. pewien określony sposób przyciśnięcia strun gitary, dający w rezultacie akord
(1.5) przen. zaplanowane, sprytne posunięcie[1]
(1.6) daw. uchwyt, zaczep[1], to za co się chwyta
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) chwyt Rautekachwyt Leopoldachwyt Heimlicha
(1.4) chwyt a-moll / A-dur / c-moll / C-dur / … • chwyt barre
(1.5) chwyt marketingowy / literacki / polityczny
synonimy:
(1.1) ujmowanie, łapanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chwytak m, chwytanie n, chwycenie n, uchwycenie n, wychwytywanie n, wychwycenie n, nachwyt m, podchwyt m, schwytanie n, schwycenie n, podchwytliwość ż, chwytacz m, chwytadło n, chwytarka ż, chwytka ż, chwytliwość ż, chwytnik m, chwytność ż, chwytnik m, chwytnica ż, chwytacz m, Chwytowo n
zdrobn. chwycik m
czas. chwytać (się), chwycić (się), schwytać, schwycić, przechwytywać, przechwycić, wychwytywać, wychwycić, uchwycić
przym. chwytny, chwytliwy, podchwytliwy, chwytakowy, chwytalny, chwytki
przysł. chwytnie, podchwytliwie
związki frazeologiczne:
wszystkie chwyty dozwolonechwyt tkaniny
etymologia:
uwagi:
zob. też chwyt w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3   Hasło „chwyt” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.