chatka

chatka (język polski)

chatka (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈxatka], AS: [χatka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: chata

(1.2) mała chata

(1.3) rodzaj schroniska lub schronu turystycznego, głównie w górach

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chatka	chatki
dopełniacz	chatki	chatek
celownik	chatce	chatkom
biernik	chatkę	chatki
narzędnik	chatką	chatkami
miejscownik	chatce	chatkach
wołacz	chatko	chatki

przykłady:

(1.1) W głuchej puszczy przed chatką leśnika rota strzelców stanęła zielona.

(1.3) Pod wierzchołkiem Czarnej Kopy znajdowała się najmniejsza z karkonoskich chatek.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieszkać w chatce • chatka Puchatka • chatka Baby Jagi • chatka na kurzej stopce • chatka z piernika

(1.3) mieszkać w chatce • chodzić do chatki • schronić się w chatce

synonimy:

(1.1) chateńka, chatynka

(1.3) schron turystyczny, bacówka

antonimy:

hiperonimy:

(1.3) budynek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chata ż, chateńka ż, chatynka ż, chatar mos

przym. chatkowy

związki frazeologiczne:

chatka studencka

etymologia:

(1.1-2) pol. chata + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: chata

• białoruski: (1.1) хатка ż; (1.2) хатка ż
• jidysz: (1.1) שטיבל n (sztibl); (1.2) שטיבל n (sztibl)
• wilamowski: (1.1) hytła
• włoski: (1.1) casetta ż

źródła: