Podobna pisownia Podobna pisownia: chalupa

chałupa (język polski) edytuj

 
chałupa (1.1)
 
chałupa (1.2)
 
chałupa (1.3)
wymowa:
IPA[xaˈwupa], AS[χau̯upa] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiejski budynek mieszkalny, zwykle prymitywny
(1.2) pot. nieduży, zaniedbany budynek o nietrwałej konstrukcji[1]
(1.3) pot. o domu lub mieszkaniu, zwłaszcza własnym[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Należy zwrócić uwagę na wrażliwość estetyczną fundatorów krzyży i kapliczek […] Obiekty te harmonizowały z zabudową wsi, z urodą chałup, wzbogacały krajobraz[3].
(1.3) Janek nie poszedł na imprezę, został w chałupie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) stara / drewniana / zabytkowa chałupa • stawiać chałupę • mieszkać w chałupie • zgliszcza chałup
(1.2) zapuszczona / nędzna chałupa
(1.3) siedzieć w chałupie • zostać w chałupie
synonimy:
(1.1) chata, dym
(1.2) chałupsko, buda, rudera
(1.3) pot. chata; książk. dach nad głową
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dom
(1.2) budynek
(1.3) dom, mieszkanie
hiponimy:
holonimy:
(1.1) wieś
meronimy:
(1.1) izba, sień
wyrazy pokrewne:
rzecz. chałupnictwo n, chałupnik m, chałupnica ż
zdrobn. chałupka ż, chałupina ż
zgrub. chałupsko n
przym. chałupniczy
związki frazeologiczne:
w każdej chałupie inaczej chleb piekągdyby chałupa miała uszy, toby powiedziała
etymologia:
(1.1) źródłosłów dla białor. халупа, jid. כאַלופּע (chalupe)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „chałupa” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2.   Hasło „chałupa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Polska sztuka ludowa, Jarosław Jackowski, 2002 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.