candidus

candidus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biały

(1.2) jasny

odmiana:

(1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	candidus	candida	candidum	candidī	candidae	candida
dopełniacz	candidī	candidae	candidī	candidōrum	candidārum	candidōrum
celownik	candidō	candidae	candidō	candidīs
biernik	candidum	candidam	candidum	candidōs	candidās	candida
ablatyw	candidō	candidā	candidō	candidīs
wołacz	candide	candida	candidum	candidī	candidae	candida
stopień wyższy candidior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik candidior candidius candidiōrēs candidiōra dopełniacz candidiōris candidiōrum celownik candidiōrī candidiōribus biernik candidiōrem candidius candidiōrēs candidiōra ablatyw candidiōre candidiōribus wołacz candidior candidius candidiōrēs candidiōra
stopień najwyższy candidissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik candidissimus candidissima candidissimum candidissimī candidissimae candidissima dopełniacz candidissimī candidissimae candidissimī candidissimōrum candidissimārum candidissimōrum celownik candidissimō candidissimae candidissimō candidissimīs biernik candidissimum candidissimam candidissimum candidissimōs candidissimās candidissima ablatyw candidissimō candidissimā candidissimō candidissimīs wołacz candidissime candidissima candidissimum candidissimī candidissimae candidissima

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Candidus m, Candida ż, candor m, candidum n, candidatio ż, candida ż

czas. candido, candifico

przym. candidulus, percandidus

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: