burdus

burdus (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obcesowy, nietaktowny, szorstki, opryskliwy

odmiana:

(1.1) burdus, burdust, burdusa; st. wyższy burdusare; st. najwyższy burdusast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) plump, brysk, framfusig, grov, rå

antonimy:

(1.1) finkänslig, taktfull

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

dolnoniem. pardus, dolnoniem. perdus → obcesowy

uwagi:

źródła: