buono (język mirandyjski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dobry
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz mirandyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

buono (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbwɔ.nɔ] ?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dobry
(1.2) łagodny, spokojny
(1.3) uprzejmy
(1.4) zdolny
(1.5) pożyteczny, korzystny
(1.6) słuszny, ważny
(1.7) obfity, duży
(1.8) mający wysoką pozycję społeczną
(1.9) przyjemny, miły

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) dobro
(2.2) bon, kwit, talon
odmiana:
(1) lp buono m, buona ż; lm buoni m, buone ż
st. wyższy migliore; st. najwyższy ottimo
(2.1) tylko w lp
przykłady:
(1.1) Una persona di buon cuore.Osoba o dobrym sercu.
(1.1) Abbiamo finalmente una buona squadra di calcio.Mamy wreszcie dobrą drużynę piłkarską.
(1.7) La Pianura Padana occupa buona parte dellItalia settentrionale.Nizina Padańska zajmuje dużą część Włoch północnych.
składnia:
kolokacje:
(1.1) buongiorno, buondì, buonanotte, buonasera, buon appetito! • buonsenso, buontempone, buonalana, buonanima, buoncostume, buongusto, buono umore, buona idea, buonora, buonuomo, buongustaio
(1.2) mare buono
synonimy:
(1.1) affettuoso, mite, bonario
(1.2) tranquillo, quieto, calmo
(1.3) gentile, cortese, garbato
(1.9) piacevole, gradevole, carino
antonimy:
(1.1) cattivo, crudele
(1.3) sfrontato
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bene m, bontà ż
przysł. bene, buonissimo, buonamente
związki frazeologiczne:
fare un buon viso a cattivo gioco, essere in buona forma, di buona voglia, di buon animo, prendere per buona moneta, in buona fede, alla buona, con le buone, buon pro ti faccia, a buon mercato; przysłowia il riso fa un buon sangue, il buon amico in mal si riconosce
etymologia:
łac. bonus
uwagi:
przymiotnik skraca się do formy buon przed spółgłoską lub samogłoską, jeśli występuje po niej samogłoska lub spółgłoska l lub r, np. buon profumo, buon carattere[1]; (1.1-3) zobacz też Indeks: Włoski - Cechy charakteru
źródła:
  1. Hasło „buono” w: Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.