buchalter
buchalter (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik buchalter buchalterzy dopełniacz buchaltera buchalterów celownik buchalterowi buchalterom biernik buchaltera buchalterów narzędnik buchalterem buchalterami miejscownik buchalterze buchalterach wołacz buchalterze buchalterzy
- przykłady:
- (1.1) Wakuje wprawdzie posada buchaltera, jest miejsce technika, ale to wszystko nie dla pana: pensje małe i specjalności, które trzeba znać.[1]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. buchalteria ż
- forma żeńska buchalterka ż
- przym. buchalteryjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Buchhalter[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: księgowy
- źródła:
- ↑ Władysław Reymont, Ziemia obiecana, Rozdział VI
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 39.