brzydko

brzydko (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w brzydki sposób

(1.2) niegrzecznie, niekulturalnie

(1.3) w sposób wulgaryzujący sferę ludzkiej płciowości

(1.4) pochmurnie, deszczowo

odmiana:

przykłady:

(1.1) Elżbieta zawsze przychodzi tak brzydko ubrana.

(1.2) Musisz przyznać, że Rafał brzydko się zachował, nie puszczając ich przodem.

(1.3) Proszę pani, Janek znowu brzydko pokazuje.

(1.3) Jakiś szczeniak wciąż brzydko bazgrze na murze od strony parkingu.

(1.4) Było brzydko i siedzieliśmy cały czas w domu wczasowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) strasznie

(1.2) nieładnie, niegrzecznie, nieparlamentarnie

(1.3) nieprzyzwoicie, sprośnie

(1.4) pochmurnie, dżdżysto

antonimy:

(1.1) ładnie, pięknie, ślicznie

(1.2) grzecznie

(1.4) ładnie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brzydota ż, brzydal mos, brzydula ż, brzydactwo n, brzydnięcie n, brzydzenie n, obrzydzenie n, obrzydzanie n, obrzydlistwo n, zbrzydnięcie n, wybrzydzanie n, brzydkość ż

czas. brzydnąć ndk., brzydzić ndk., zbrzydnąć dk., obrzydzić dk., obrzydzać ndk., wybrzydzać ndk.

przym. brzydki, obrzydliwy, brzydkawy

przysł. obrzydliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. brzydki + -o

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) uglily
• białoruski: (1.1) брыдка
• łaciński: (1.3) infamiter
• ukraiński: (1.1) бридко

źródła: