Wikisłownik

brelok

brelok (język polski) edytuj

 
brelok (1.1)
 
brelok (1.2)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wisiorek, ozdoba na łańcuszku lub bransolecie
(1.2) ozdoba spinająca klucze w jeden pęk[1]
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbrelokbreloki
dopełniaczbrelokabreloków
celownikbrelokowibrelokom
biernikbrelokbreloki
narzędnikbrelokiembrelokami
miejscownikbrelokubrelokach
wołaczbrelokubreloki
przykłady:
(1.1) Nosił na łańcuszku brelok w kształcie owocu granatu wykonany z masy perłowej.
(1.2) Z Meksyku przywiozłam ci brelok do kluczy w kształcie sombrera.
składnia:
kolokacje:
(1.2) brelok do kluczy
synonimy:
(1.2) breloczek
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wisiorek
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. breloczek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. breloque[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Hasło „brelok” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑   Hasło „brelok” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=brelok&oldid=8284049”