Wikisłownik

breja

breja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˈbrɛja], AS: [brei ̯a] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. gęsta, nieprzyjemnie wyglądająca ciecz
(1.2) pot. nieapetyczne jedzenie[1]
(1.3) pot. błoto, topiący się śnieg[2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Z kranu, zamiast wody, wyleciała jakaś ohydna breja.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. bryja, żybura
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Brei[3][4], niem. Brühe[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, str.38
  2. ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, str.38
  3. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 38.
  4. ↑ 4,0 4,1   Hasło „braja” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=breja&oldid=8328031”