Wikisłownik

bratanica

bratanica (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˌbratãˈɲiʦ̑a], AS: [bratãńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) córka brata
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbratanicabratanice
dopełniaczbratanicybratanic
celownikbratanicybratanicom
biernikbratanicębratanice
narzędnikbratanicąbratanicami
miejscownikbratanicybratanicach
wołaczbratanicobratanice
przykłady:
(1.1) Za stołem ujrzałam moją bratanicę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) stryjek, stryj
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brat m, braciszek mos, braterstwo n, bratanek m
zdrobn. brataniczka
przym. bratni, braterski
czas. zbratać, bratać
wykrz. bracie
związki frazeologiczne:
etymologia:
od brat
uwagi:
por. siostrzenica
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bratanica&oldid=8323584”