branca

branca (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈbɾaŋ.ka]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) (Huesca) bot. łodyga (sięgająca korzeni rośliny)

odmiana:

(1.1) lm brancas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) tallo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

branca ursina → bot. akant

etymologia:

łac. branca < celt.

uwagi:

źródła:

branca (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) gałąź

(1.2) ramię

(1.3) oddział (czegoś)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

branca (język kataloński)

unes branques (1.1)

wymowa:

or. IPA: [ˈbɾaŋ.kə]

occ. IPA: [ˈbɾaŋ.ka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gałąź

odmiana:

(1.1) lp branca; lm branques

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

branca (język łaciński)

branca (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ramię

(1.2) szpon

(1.3) pazur

(1.4) kopyto

odmiana:

(1.1-4) branc|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	branca	brancae
dopełniacz	brancae	brancārum
celownik	brancae	brancīs
biernik	brancam	brancās
ablatyw	brancā	brancīs
wołacz	branca	brancae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) inna pisownia brancha

źródła:

branca (język włoski)

una branca (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈbran.ka/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. pazur, szpon

(1.2) zool. łapa z pazurami

(1.3) przen. pogard. łapa

(1.4) daw. zool. kleszcze, szczypce

(1.5) techn. szczęka uchwytu

(1.6) bot. gałąź

(1.7) przen. gałąź, dziedzina

(1.8) bud. bieg schodów

odmiana:

(1.1-8) lp branca; lm branche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) cadere nelle branche di qualcuno → wpaść w czyjeś łapy

synonimy:

(1.1) artiglio, granfia, grinfia

(1.2) rampa, zampa

(1.3) grinfia

(1.4) chela, pinza

(1.5) pinza

(1.7) ambito, campo, dominio, ramo, ripartizione, settore, specialità, specializzazione, suddivisione

(1.8) rampa, rampante

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brancata ż, branco m, brancolamento m

czas. abbrancare, abbrancarsi, brancolare, imbrancare, imbrancarsi

przysł. brancolone

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. branca

uwagi:

źródła: