blacharz (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. rzemieślnik wytwarzający lub naprawiający przedmioty z blachy
(1.2) rzem. rzemieślnik naprawiający karoserię samochodową
(1.3) reg. pot. milicjant, policjant
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Św. Piotr, pierwszy papież, jest patronem m.in. diecezji w Rzymie, wielu, także polskich miast oraz blacharzy, budowniczych mostów, kowali, kamieniarzy, marynarzy, rybaków i zegarmistrzów[2].
(1.2) Niech blacharz sprawdzi ci to podwozie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) klympiorz, klympiyrz
(1.3) gliniarz, władza
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzemieślnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. blaszka ż, blacharka ż, blacha ż, blachara ż, blacharstwo n, blachy lm nmos
przym. blacharski, blaszany
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. blacha + -arz
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „blacharz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. z Internetu