bindande (język szwedzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wiążący[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. binda, binda sig
rzecz. binda
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 63.
  2.   Hasło „bindande” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.