bierność

bierność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛrnɔɕʨ̑], AS: [bʹi ̯erność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) brak inicjatywy

(1.2) chem. niewchodzenie w reakcje chemiczne

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bierność
dopełniacz	bierności
celownik	bierności
biernik	bierność
narzędnik	biernością
miejscownik	bierności
wołacz	bierności

przykłady:

(1.1) To oczywiste, że należy sprzeciwiać się niesprawiedliwości i bierności.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) apatia, apatyczność, bezczynność, bezwolność, gnuśność, indyferentyzm, indyferencja, obojętność, pasywność

(1.2) obojętność

antonimy:

(1.1) aktywność, dynamiczność, dynamizm, energiczność, inicjatywność

(1.2) aktywność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biernik m

przym. bierny

przysł. biernie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) passivity; (1.2) inactivity
• arabski: (1.1) سلبية ż
• estoński: (1.1) passiivsus; (1.2) inertsus
• francuski: (1.1) passivité ż
• hiszpański: (1.1) pasividad ż
• nowogrecki: (1.1) παθητικότητα ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) пассивность ż, бездеятельность ż
• ukraiński: (1.1) бездіяльність ż

źródła: