Wikisłownik

biało-czarny

biało-czarny (język polski) edytuj

 
biało-czarne (1.1) zebry
wymowa:
IPA: [ˌbʲjawɔ‿ˈʧ̑arnɨ], AS: [bʹi ̯au̯o‿čarny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j , ​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który ma dwa kolory: biały i czarny
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikbiało-czarnybiało-czarnabiało-czarnebiało-czarnibiało-czarne
dopełniaczbiało-czarnegobiało-czarnejbiało-czarnegobiało-czarnych
celownikbiało-czarnemubiało-czarnejbiało-czarnemubiało-czarnym
biernikbiało-czarnegobiało-czarnybiało-czarnąbiało-czarnebiało-czarnychbiało-czarne
narzędnikbiało-czarnymbiało-czarnąbiało-czarnymbiało-czarnymi
miejscownikbiało-czarnymbiało-czarnejbiało-czarnymbiało-czarnych
wołaczbiało-czarnybiało-czarnabiało-czarnebiało-czarnibiało-czarne
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Czy macie w tej promocji coś oprócz biało-czarnych koszulek?
składnia:
kolokacje:
(1.1) biało-czarna kratka
synonimy:
(1.1) czarno-biały
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dwukolorowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=biało-czarny&oldid=6746788”