Wikisłownik

bezzębny

bezzębny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [bɛzˈːɛ̃mbnɨ], AS: [be•zẽmbny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • gemin. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który nie ma zębów; pozbawiony zębów
(1.2) przen. słaby, bezradny i niegroźny
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikbezzębnybezzębnabezzębnebezzębnibezzębne
dopełniaczbezzębnegobezzębnejbezzębnegobezzębnych
celownikbezzębnemubezzębnejbezzębnemubezzębnym
biernikbezzębnegobezzębnybezzębnąbezzębnebezzębnychbezzębne
narzędnikbezzębnymbezzębnąbezzębnymbezzębnymi
miejscownikbezzębnymbezzębnejbezzębnymbezzębnych
wołaczbezzębnybezzębnabezzębnebezzębnibezzębne
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Drogę zagrodził jej żądający dwóch złotych bezzębny kloszard.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezzębny uśmiech • bezzębna staruszka • bezzębne usta
synonimy:
(1.2) bezsilny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezzębność ż
przysł. bezzębnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bezzębny&oldid=8283970”