bezwładny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieruchomy z powodu braku sił witalnych, ułomności lub uszkodzenia
(1.2) przen. nie podejmujący aktywności z powodu braku realnej władzy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Bezwładna noga zwisała po wypadku.
(1.2) Jestem bezwładny w tej sytuacji i muszę się z tym pogodzić.
(1.2) Brytyjski rząd był bezwładny wobec działań UE.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. bezwładnie
rzecz. bezwładność ż, władza ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: