bezużyteczność

bezużyteczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co bezużyteczne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bezużyteczność	bezużyteczności
dopełniacz	bezużyteczności	bezużyteczności
celownik	bezużyteczności	bezużytecznościom
biernik	bezużyteczność	bezużyteczności
narzędnik	bezużytecznością	bezużytecznościami
miejscownik	bezużyteczności	bezużytecznościach
wołacz	bezużyteczności	bezużyteczności

przykłady:

(1.1) Permisywizm zakłada bezużyteczność, a nawet szkodliwość zakazów obyczajowych.

składnia:

(1.1) bezużyteczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) użyteczność

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bezużyteczny

przysł. bezużytecznie, użytecznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bezużyteczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бескарыснасць ż
• niemiecki: (1.1) Nutzlosigkeit ż
• rosyjski: (1.1) бесполе́зность ż

źródła: