bezstronność

bezstronność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest bezstronne, kto jest bezstronny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bezstronność
dopełniacz	bezstronności
celownik	bezstronności
biernik	bezstronność
narzędnik	bezstronnością
miejscownik	bezstronności
wołacz	bezstronności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obiektywność, neutralność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bezstronny

przysł. bezstronnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) impartiality, candor, candour, evenness
• arabski: (1.1) عدل m
• duński: (1.1) upartiskhed w, habilitet w
• francuski: (1.1) impartialité ż
• hiszpański: (1.1) imparcialidad ż
• interlingua: (1.1) impartialitate
• japoński: (1.1) 公平(こうへい), 中立
• jidysz: (1.1) גערעכטיקייט ż, יושר m
• norweski (bokmål): (1.1) upartiskhet m/ż, habilitet m
• norweski (nynorsk): (1.1) habilitet m
• pali: (1.1) majjhattatā ż
• szwedzki: (1.1) opartiskhet w, oväld w, objektivitet w
• ukraiński: (1.1) безсторонність ż
• węgierski: (1.1) pártatlanság
• włoski: (1.1) imparzialità ż, equità ż

źródła: