bezpośredni (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌbɛspɔɕˈrɛdʲɲi], AS[bespośredʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie ma pośredników ani ogniw pośrednich; taki, który trafia do kogoś lub czegoś wprost
(1.2) taki, który nie działa zgodnie z konwencjami lub konwenansami; jest szczery, naturalny
(1.3) taki, który nie jest oddzielony, jest tuż obok czegoś
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Ludzie zdolni do wywierania bezpośredniego wpływu na innych.
(1.2) Bezpośredni charakter Xawerego to cecha, której wielu mu zazdrości.
(1.3) Hotel znajduje się w bezpośrednim położeniu morza.
składnia:
kolokacje:
(1.2) bezpośredni w zachowaniu
(1.3) w bezpośrednim sąsiedztwie
synonimy:
(1.2) otwarty, szczery, naturalny
antonimy:
(1.1) pośredni
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezpośredniość ż
przysł. bezpośrednio
przym. średni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: