bekas (język polski) edytuj

 
bekas (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbɛkas], AS[bekas] ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. ptak zamieszkujący tereny podmokłe; zob. też bekasy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Piszczą żałośnie w trzcinach szpaki, kraczą kurki wodne, pogwizdują bekasy, huczą bąki, kwakają ukryte stada kaczek, smutnie pośpiewują rybitwy; rytmicznie wyrzucając do lotu skrzydła kołyszą się kulony, srokosze kują żelazo na gałązkach olszyn, a wysoko na gałęziach sosen edukują swe dzieci, obrzydliwie wrzeszcząc, wrony-matki. (S. Żeromski: Zapomnienie)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bekasik m
przym. bekasi
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. bécasse[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „bekas” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.