begeben (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[bəˈɡeːbn̩]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony, zwrotny

(1.1) udać się, udawać się, iść, pójść
(1.2) podn. pozbawiać się, pozbyć się
(1.3) podn. wydarzać się, wydarzyć się
odmiana:
(1.1-3)[1] begeben (begibt), begab, begeben (haben)
przykłady:
składnia:
(1.1-3) sich begeben
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Begeben n, Begebung ż, Begebenheit ż, Begebnis n
przym. begebbar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: gebenabgebenangebenaufgebenausgebenbegebenbeigebendurchgebeneingebenergebenhergebenhingebenmitgebennachgebenübergebenumgebenvergebenvorgebenweggebenweitergebenwiedergebenzugebenzurückgeben
źródła: