banknot (język polski) edytuj

 
banknoty (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbãŋknɔt], AS[bãŋknot], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bank. odcinek papieru z odpowiednim nadrukiem, emitowany przez bank, mający określoną wartość pieniężną (nabywczą); zob. też banknot w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na chodniku leżały rozrzucone stuzłotowe banknoty.
składnia:
kolokacje:
(1.1) banknot stuzłotowy / jednodolarowy / …
synonimy:
(1.1) przest. bilet bankowy, daw. asygnata, bankocetel
antonimy:
(1.1) moneta
hiperonimy:
(1.1) pieniądz papierowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. banknocik m
przym. bankotowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Banknote[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 30.