bandurzysta (język polski) edytuj

 
bandurzysta (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) muz. muzyk, który gra na bandurze
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dawni bandurzyści, zwłaszcza ukraińscy, deklamowali przy towarzyszeniu bandury rapsody i śpiewali dumy narodowe[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) instrumentalista
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bandura ż
forma żeńska bandurzystka ż
przym. bandurowy
czas. bandurzyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „bandura” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.